طرح مذهبی

ولوو در مسیر پیش روی خود کوشش دارد تا علاوه بر تلاش برای حفظ ایمنی سرنشینان داخل وسایل نقلیه، برای حفظ ایمنی موجودات بیرون از وسیله‌ی نقلیه از جمله عابرین پیاده، دوچرخه‌سواران، گوزن‌ها و کانگوروها نیز اقداماتی را انجام دهد. در حال حاضر این کمپانی خودروساز در حال به‌کارگیری فناوری آشکارسازی خود بر روی ناوگان‌های اتوبوسی است. به کار گرفته شدن این سیستم‌های روی اتوبوس‌ها باعث می‌شود تا سیستم در هنگام مواجهه با کاربران جاده‌ای که از حفاظت کافی برخوردار نیستند، صداهایی را به عنوان هشدار از خود پخش کند.

این سیستم که در حال حاضر با نام غیررسمی «سیستم تشخیص عابر پیاده و دوچرخه‌سوار» شناخته می‌شود، مبتنی بر یک دوربین برای اسکن محیط اطراف اتوبوس و علاوه بر آن دارای یک سیستم پردازش تصویر و الگوریتم‌هایی برای تشخیص عابران پیاده و دوچرخه‌سواران است. اگر خطر شناسایی شده در موقعیت مورد نظر کم باشد، فرکانس صدای تولید شده در اتوبوس به صورتی خواهد بود که کمترین میزان حواس پرتی را در فرد ایجاد کند. اما اگر موقعیت مورد نظر واقعا خطرناک بوده و خطر حادثه‌ی فوری وجود داشته باشد، آنگاه بوق اتوبوس به طور خودکار فعال می‌شود. در عین حال در داخل اتوبوس نیز، سیگنال‌های صدا و نور برای هشدار به راننده و آگاهی وی از به کار گرفته می‌شود.

 ولوو اعلام کرده که این سیستم تا حدی از نوع همان فناوری‌های شناسایی عابر پیاده‌ای است که در وسایل نقلیه‌ی دیگر نیز مورد استفاده قرار گرفته است، اگر چه این سیستم برای اتوبوس‌ها سازگار شده و همچنین توانایی فعال‌سازی خودرکار ترمزها نیز برای آن در نظر گرفته نشده است. سیستم اخیر را همچنین می‌توان به عنوان روشی برای نشان دادن ساختار کم‌صدای وسایل نقلیه‌ی الکتریکی و به علاوه به صورت زمینه‌ای برای پرداختن به خطرات ذاتی برای عابرین پیاده دانست که در عبور و مرور در محیط‌های شلوغ شهری به وجود می‌آید.

 این سیستم برای نخستین بار به منظور آزمایش‌های میدانی در خیابان ۵۵ شهر گوتنبرگ، سوئد به کار گرفته خواهد شد. گفتنی است که مسیر فوق همان مسیری است که کمپانی سوئدی در سال گذشته نیز نخستین اتوبوس‌های تمام الکتریکی خود را از آن وارد رفت و آمدهای شهری کرده بود. سران ولوو در گفتگو با پایگاه New Atlas اعلام کرده‌اند که فناوری جدید تا سال ۲۰۱۷ بر روی تمامی اتوبوس‌های سیستم حمل و نقل شهری در اروپا نصب و مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

۲۷ سپتامبر هر سال، (۶ مهر) روز جهانی گردشگری است که در کشورهای مختلف جشن گرفته می‌شود. امسال، شهر بانکوک در تایلند میزبان این رویداد است. شعار امسال این روز، «گردشگری برای همه» است. در ادامه با کجارو همراه باشید تا با اهداف و تاریخچه این روز آشنا شویم.

۲۷ سپتامبر هر سال که برابر با ۶ مهر است، با عنوان روز جهانی گردشگری نامگذاری شده است. این روز از سال ۱۹۸۰ جشن گرفته می‌شود و برنامه های آن از طرف سازمان جهانی گردشگری (‌UNWTO) اعلام می‌شود. شعار امسال این سازمان برای روز جهانی گردشگری این است:

«روز جهانی گردشگری؛ گردشگری برای همه»

۲۷ سپتامبر، روز جهانی گردشگری

سازمان جهانی گردشگری (UNWTO)، در شهر مادرید اسپانیا قرار دارد و از نمایندگی‌های سازمان ملل متحد است. این سازمان در مورد جهانگردی تحقیق و سالانه گزارشی از آن منتشر می‌کند. این سازمان از سال ۱۹۸۰ روز ۲۷ سپتامبر را با عنوان روز جهانی گردشگری جشن می‌گیرد. روز جهانی گردشگری، نقطه عطفی در گردشگری جهانی محسوب می‌شود.

نحوه انتخاب روز جهانی گردشگری

در سومین جلسه‌ی سازمان جهانی گردشگری (سپتامبر ۱۹۷۹، اسپانیا)، مجمع عمومی این سازمان تصمیم گرفت که روز جهانی گردشگری را اعلام و در سال ۱۹۸۰ آن را جشن بگیرد. این تاریخ انتخاب شد تا با مرحله‌ی مهمی از صنعت گردشگری منطبق و همزمان شود: سالگرد پذیرش اساسنامه UNWTO در ۲۷ سپتامبر ۱۹۷۰.

تاریخ این روز کاملا مناسب انتخاب شده است؛ چرا که روز گردشگری با پایان فصل گردشگری (‌high season) در نیمکره شمالی و آغاز آن در نیمکره ی جنوبی قرین است. زمانی که توریسم، مورد توجه هزاران نفر در سراسر دنیا است.

اهداف روز جهانی گردشگری

هدف از انتخاب و گرامیداشت چنین روزی، افزایش سطح آگاهی در مورد نقش گردشگری در جامعه و نشان دادن تاثیر گردشگری بر ارزش‌های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشورهای مختلف در دنیا است. این رویداد تلاش می‌کند که «اهداف توسعه هزاره» را پیگیری کند و تاکید کند که «صنعت گردشگری» می‌تواند نقش مهمی در رسیدن به این اهداف ایفا کند.

اهداف توسعه هزاره

اهداف توسعه هزاره، ۸ هدف مشترک هستند که سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۰ بر سر آن‌ها توافق کرد. اما این اهداف چیست؟

• آرمان ۱: از بین بردن فقر شدید و گرسنگی
• آرمان ۲: دست یافتن به آموزش ابتدایی همگانی
• آرمان ۳: گسترش و ترویج برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان
• آرمان ۴: کم کردن مرگ کودکان
• آرمان ۵: بهبود سلامت مادران
• آرمان ۶: مبارزه با ایدز، مالاریا و دیگر بیماری ها
• آرمان ۷: تضمین پایداری محیط زیست
• آرمان ۸: گسترش مشارکت جهانی برای توسعه

سازمان جهانی گردشگری هر سال در ۲۷ سپتامبر از تمام حزب‌ها و سازمان‌های علاقه‌مند دعوت می‌کند تا در جشن ویژه‌ی این روز شرکت کنند که در کشورهای مربوطه یا مقاصد تعطیلات برگزار می‌شوند.

تم روز جهانی گردشگری و جشن‌های رسمی

روز جهانی گردشگری با برنامه‌های مناسب و تم‌های خاصی برگزار می‌شود که از طرف مجمع عمومی سازمان و پیشنهاد انجمن انحصاری سازمان جهانی گردشگری انتخاب و اعلام می‌شود.

میزبان روز جهانی گردشگری ۲۰۱۶

جشن رسمی روز جهانی گردشگری سال ۲۰۱۶ در بانکوک تایلند برگزار می‌شود. تایلند جنوب شرقی آسیا قرار دارد. این کشور میزبان سواحل خلیج و دریای آندامان است. تایلند به «سرزمین لبخند» شهرت دارد. این کشور به جنگل‌های انبوه، آب‌های کریستالی و آبی روشن و همچنین فرهنگ کهن خود قدمت آن به دوران «پادشاهی سیام» (Kingdom of Siam) می‌رسد، افتخار می‌کند.

گردشگری در تایلند در سال‌های گذشته بسیار رونق داشته و رو به افزایش است. در سال ۲۰۱۵، این کشور در جنوب شرقی آسیا بیشترین توریست را داشته و میزبان بیش از ۳۰ میلیون توریست بین‌المللی بوده است. این موضوع باعث شد تایلند ۴۴/۶ میلیارد دلار از صنعت گردشگری خود درآمد داشته باشد. این نشان می‌دهد که صنعت گردشگری نقشی بسیار مهم‌تر از آنچه می‌پنداریم در توسعه و پیشرفت یک کشور دارد و مسیری برای موفقیت است. بانکوک شهری است که به خاطر معابد بسیار زیبا، بازارهای شناور و افق بی‌نظیرش شهرت دارد.

پیام‌های رسمی به مناسبت روز جهانی گردشگری

پیام دبیر کل سازمان ملل متحد، بان کی مون

با وجود ۱/۲ میلیارد مردمی که سالانه به نقاط مختلف دنیا سفر می‌کنند، صنعت گردشگری به منبع درآمد قدرتمندی تبدیل شده است؛ این صنعت، کلید موفقیت، صلح و نیرویی است که می‌تواند زندگی میلیون‌ها انسان را بهبود بخشد.

همه‌ی انسان‌ها این حق را دارند که به طور مساوی به خدمات گردشگری دسترسی داشته باشند. در حال حاضر ۱ میلیارد نفر در سرتاسر دنیا وجود دارند که برای سفر کردن با مشکلات و موانعی روبرو هستند و نمی‌توانند از خدمات ابتدایی سفر استفاده کنند؛ خدماتی مانند اطلاعات کافی و معتبر، حمل و نقل عمومی کارآمد و محیط مناسب برای سفر. حتی با وجود تکنولوژی مدرن، افرادی که دچار معلولیت حرکتی، مشکلات شنوایی، بینایی و ذهنی هستند، هنوز نمی‌توانند از بسیاری از مقاصد توریستی مهم دنیا بهره‌مند شوند.

دسترسی عمومی به خدمات گردشگری، فرصت اقتصادی مهمی برای سیاست‌های صنعت گردشگری و استراتژی‌های توسعه کشورهای مختلف است. من سیاست‌گذاران، مسوولان امر برنامه‌ریزی مقاصد سفر و شرکت‌هایی که با افرادی با نیازهای خاص سر و کار دارند را تشویق می‌کنم که با یکدیگر همکاری کنند تا کلیه مشکلاتی که بر سر راه سفر وجود دارد، چه مشکلات ذهنی و چه جسمی را رفع کنند. در روز گردشگری امسال، بیاید این حقیقت را بپذیریم که تمامی انسان‌های این کره خاکی حق دارند و باید بتوانند در گردشگری سهیم شوند و از تجربیات فراموش‌نشدنی سفر بهره‌مند شوند.

پیام رییس سازمان گردشگری جهانی، طالب ریفایی

صنعت گردشگری در ۵۰ سال گذشته یک انقلاب را تجربه کرده است. در سال ۱۹۵۰، تنها ۲۵ میلیون گردشگر جهانی وجود داشت؛ امروز این آمار حدود ۱/۲ میلیارد نفر است. امروزه سفر کردن بخش مهمی در زندگی بسیاری از مردم است.

زمانی که سفر می‌کنیم، با مردم جدیدی آشنا می‌شویم و ایده‌ها و تفکرات جدید را خواهیم شناخت. معمولا در هنگام سفر، درک ما از دنیای پیرامون تغییر می‌کند و حقایق بیشتری از این دنیا را کشف می‌کنیم. با این حال، نباید فراموش کنیم که هنوز هم سفر کردن برای افراد زیادی، فرآیند سخت و پیچیده‌ای است.

آمارها نشان می‌دهد که ۱۵ درصد از جمعیت جهان با معلولیت و ناتوانی مواجه هستند. می‌توان گفت که یک میلیارد نفر انسان در دنیا وجود دارند که ممکن است نتوانند از امتیاز و حق شناخت و آشنایی با فرهنگ‌های دیگر بهره‌مند شوند، طبیعت را به معنای واقعی تجربه کنند و هیجان سفر و سیاحت در مکانی جدید را درک کنند.

دسترسی عمومی به گردشگری برای همه مردم، باید سیاست اصلی صنعت گردشگری باشد. این موضوع نه تنها به عنوان «حق مسلم انسان‌ها» در نظر گرفته می‌شود، بلکه فرصت اقتصادی بسیار مهمی است.

با افزایش سن جمعیت جهانی، همه‌ی ما دیر یا زود از دسترسی جهانی به گردشگری سود خواهیم برد.

اکنون که روز جهانی گردشگری را جشن می‌گیریم، بگذارید یادآوری کنم که تمام شهروندان سرتاسر دنیا، این حق را دارند که تنوع و گوناگونی بی‌نظیری که این سیاره به همه‌ی ما پیشکش کرده را با تمام وجود تجربه و حس کنند.

روز جهانی گردشگری بسیار شادی را برای همه شما آرزو می‌کنم و امیدوارم آینده‌ای مملو از تجربیات غنی و ارزشمند سفر در انتظار همه باشد.

سیامک لواسانی، مدیر امور تجاری شرکت مخابرات در حاشیه برگزاری نمایشگاه تلکام ۲۰۱۶ اعلام کرد که کمیسیون مخابرات مصوبه‌ای را به تصویب رساند که بر اساس آن تعرفه‌ی خدمات ADSL  تا ۳۰ درصد کاهش پیدا کند و به این ترتیب مخابرات از این مصوبه تعبیت کرده و بعد از ابلاغ سازمان تنظیم مقررات این کاهش تعرفه اعمال شده و با بسته‌های جدید ارائه شده است. حتی  برخی از سرویس‌ها نسبت به گذشته بیش از ۳۰ درصد کاهش قیمت داشته‌اند.

بر اساس گزارش وی، در نمایشگاه تلکام سرویس‌های ارزش افزوده‌ی جدید مخابرات ارائه شده است.

لواسانی همچنین گفت: «در حوزه‌ی فیبر، شرکت مخابرات آماده است که بنا به تقاضای مشتریان خانگی و تجاری سرویس‌هایی را در اختیار مشتریانش قرار دهد.»

وی اعلام کرد: «در محصولات معمول، مخابرات کمترین قیمت را برای محصولاتش در نظر گرفته است و در کل قیمت‌های مخابرات مناسب‌تر از سایر فعالان بخش است. اگرچه شرکت‌های همکار کمپین‌های متنوعی ارایه می‌کنند و ترفندهای خاص خود را دارند، اما در طرح‌های عادی نسبت به سایر رقبا، مخابرات از وضعیت مناسب‌تری برخوردار است.

به گفته‌ی لواسانی، طبق مصوبه ۲۳۷ کمیسیون تنظیم مقررات، بسته‌های اینترنت در قالب زمان مشخصی در اختیار مشتریان قرار می‌گیرد، اما یک سری از شرکت‌ها این بسته‌ها را بدون در نظر گرفتن زمان به کاربران ارائه می‌دهند که معمولا این سرویس‌ها تحت کمپین‌ها یا طرح‌هایی ارائه می‌شود.

وحشت نکنید! اما محققان پی برده‌اند که اکسیژن اتمسفر زمین به آرامی (بسیار آرام)  در حال کمتر شدن است و در حال حاضر هم آنها به طور قطعی نمی‌دانند که دلیل این اتفاق چیست. یک تیم از دانشگاه پرینستون با تجزیه و تحلیل حباب‌های هوای به دام افتاده در داخل هسته‌های یخ در سرزمین‌های گرینلند و قطب جنوب، به این نتیجه رسیده‌اند که سطح اکسیژن در طی ۸۰۰ هزار سال اخیر به مقدار ۰.۷ درصد کاهش یافته است. به این ترتیب می‌توانیم دریابیم که این امر می‌تواند برای آینده‌ی سیاره‌ی زمین خطرناک و بحران‌ساز باشد.

 گرفتن پاسخ برای پرسش در این زمینه‌ کار چندان آسانی هم نیست. واقعیت این است که اکسیژن در سیاره‌ی ما به طور مداوم توسط انسان‌ها، حیوانات، گیاهان و حتی سنگ‌های سیلیکات بازیافت و بازسازی می‌شود. در حال حاضر، هسته های یخ بهترین راه در دسترس ما برای داشتن یک اطلاع دقیق از میزان اکسیژن فعلی اتمسفر به شمار می‌روند. محقق دانیل استاپلر (Daniel Stolper) در گفتگو با مدی استون از پایگاه Gizmodo در این باره گفته است:

ما این تجزیه و تحلیل را بیشتر از روی کنجکاوی انجام دادیم و انتظار مشخصی از پاسخ‌ها نداشتیم. ما نمی‌دانستیم که سطح اکسیژن جو زمین چه روندی را به صورت افزایشی یا کاهشی یا ثابت طی می‌کند. اکنون مشخص شده است که یک روند بسیار روشن وجود دارد.

 تا آنجا که به اکوسیستم حاکم روی زمین مربوط می‌شود، می‌توانیم بگوییم که این میزان از افت در سطح اکسیژن، مقدار بی‌اهمیتی است. اما این داده‌ها می‌توانند رازهای بیشتری را پیرامون پی بردن به اینکه چه عواملی یک سیاره را به محلی قابل حیات تبدیل می‌کند، آشکار کنند. پی بردن به چنین نکاتی می‌تواند اطلاعات سودمندی را برای سفر انسان به مریخ و ادامه‌ی حیات در آن سیاره در اختیار دانشمندان قرار دهد.

 افزایش نرخ فرسایش در زمین، یکی از فرضیه‌‌هایی است که در پشت افت سطح اکسیژن اتمسفر وجود دارد. فرسایش بیشتر خاک می‌تواند رسوب بیشتری را تحت تاثیر گذاشته و در نتیجه با اکسید کردن بیشتر رسوب‌ها، باعث کاهش سطوح اکسیژن اتمسفری شود.

 یکی دیگر از علل ممکن برای این امر را می‌توان تغییر آب و هوا در دراز مدت دانست. در طی بیش از چند میلیون سال گذشته، ما یک کاهش کلی جزیی را در دمای جهانی مشاهده می‌کنیم. این کاهش دما حتی با احتساب اینکه زمین در بیش از نیم قرن گذشته به سرعت در حال گرم شدن بوده نیز پابرجا می‌ماند.

 اما موضوعی که وجود دارد این است که قبل از اینکه با آغاز انقلاب صنعتی شروع به سوزاندن مقدار بسیار عظیمی از سوخت‌های فسیلی کنیم، اقیانوس‌‌ها با روند بسیار آرامی در حال خنک‌تر شدن بودند و این کاهش تدریجی دما می‌تواند باعث آغاز یک زنجیره‌ی اکولوژیکی از واکنش‌ها شده باشد. واکنش‌هایی که باعث دریافت اکسیژن بیشتری از اتمسفر زمین شده‌اند.

 اما در حال حاضر باید در نظر داشته باشیم که احتمالات یاد شده، تنها فرضیه‌هایی هستند که نیاز به آزمایش بیشتر دارند. اتمسفر کره‌ی زمین برای چند میلیارد سال اول پیدایش خود، هیچ اکسیژنی در خود نداشت. دانشمندان بر این باورند که جلبک‌های کوچکی به نام سیانوباکتری‌ها تکامل پیدا کرده و باعث افزایش سریع سطح اکسیژن اتمسفر شدند و پس از آن نیز در باعث افزایش شمار حیواناتی شدند که توانایی تنفس از اکسیژن را داشتند.

 امروزه، حدود ۲۱ درصد از هوایی که ما تنفس می‌کنیم از اکسیژن ساخته شده است که در کنار آن گازهایی همانند نیتروژن، آرگون و دی‌اکسیدکربن نیز وجود دارند. با اینکه اثرات این تغییر بر روی جو زمین به هیچ عنوان به اندازه‌ی شدت تاثیر دی‌اکسید کربن نیست، اما باید اشاره کنیم که این تغییر بر روی میزان نوری که از خورشید به زمین می‌رسد، تاثیر می‌گذارد و از سویی نیز شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد، تغییر سطح اکسیژن در گذشته نیز روی آب و هوای زمین تاثیر گذاشته است.

 هرچند که میزان کاهش اکسیژن به این مقدار، چیزی نیست که در مورد آن نگران باشیم، اما باید توجه داشت که استاپلر اکیدا درباره‌ی ۲۰۰ سال اخیر از زمان آغاز انقلاب صنعتی هشدار داده است و اطلاعات مربوط به آن در این گزارش جدید لحاظ نشده‌اند. وی در بخشی از صحبتش اظهار می‌کند:

ما در حال حاضر O2 را با نرخی مصرف می‌کنیم که نسبت به سال‌های پیش به مقداری هزاران برابر بیشتر شده‌ است. بشر با سوزاندن مقدایر زیادی از کربن، این چرخه‌ی طبیعی را به صورت کاملا کوتاهی در آورده است. این اتفاق یکی دیگر از عواملی است که نشان می‌دهد ما توان این را داریم که رخدادهای طبیعی روی زمین را به صورت غیرطبیعی و چه بسا بسیار سریع‌تر انجام دهیم.

در پایان باید اشاره کنیم که دستاوردهای این مطالعه در مجله‌ی Science منتشر شده است.

مثل هر سال نمایشگاه تلکام پرشور برگزار شد اما شور و هیجان این نمایشگاه هم مدیون اپراتورهایی است که با ارائه‌ی سیم‌کارت‌های رایگان و خدمات مختلف، مردم را از نقاط مختلف تهران به محل دائمی نمایشگاه بین‌المللی کشاندند.

تقریبا همه‌ی مدیران دولتی از حضور پررنگ شرکت‌های خارجی در این دوره از نمایشگاه خشنود بودند، اما رنگ و بوی نمایشگاه همچون گذشته تخصصی و تنها در حوزه‌ی ارتباطات و فناوری اطلاعات نبود، بلکه مثل همیشه بازدیدکنندگان به دنبال گرفتن سیم‌کارت و هدایایی تبلیغاتی بودند.

روز سوم نمایشگاه از دو روز اول شلوغ‌تر بود و صف‌های دریافت سیم‌کارت رایگان از همیشه پررونق‌تر.

اوایل صبح که همزمان رادیوی نمایشگاه در حال تبلیغات خدمات و سرویس‌های اپراتورهای مختلف بود، هر کدام از اپراتورهای اول تا سوم با برگزاری مسابقات خوانندگی و دعوت از بازیگران طنز سعی در جلب مشتری بیشتری داشتند.

فضایی کاملا طنز و البته شاد ایجاد شده بود که ظاهرا مدیران دولتی هم از این وضعیت ناراضی نیستند.

اگرچه در گفتگو با مدیران شرکت‌های خصوصی یا نیمه‌دولتی، می‌شد به این نتیجه رسید که آنها نیز از وضعیت موجود راضی نیستند و نمایشگاه تلکام را عرصه‌ای برای معرفی فعالیت‌ها و محصولات‌شان به بازدیدکنندگان تخصصی و شرکت‌ها می‌دانند، اما ظاهرا مدیران بخش دولتی را مسوول این نوع برگزاری نمایشگاهی به بزرگی تلکام می‌دانند.

ظاهرا مدیران ترجیح می‌دهند که غرفه‌ها را با مردم عادی و ارایه سرویس و خدمات رایگان شلوغ ببینند تا بازدیدکنندگان تخصصی‌تر که البته تعدادشان خیلی زیاد نیست، در این رویداد حضور پیدا کنند.

به هر حال ورودی نمایشگاه مثل همیشه با جایگری منظم دستفروشان استقبالی رنگارنگ با ارائه‌ی محصولات پاییزه، دیوار کوب‌های دست‌ساز و جوراب‌های پشمی و خوراکی‌های جوراجور از بازدیدکنندگان نمایشگاه داشت.

با سلام خدمت شما کاربران و علاقه مندان وب سایت دانشجویار

با یکی دیگر از آموزش های پروژه محور و کاملا تخصصی و کم یاب در خدمت شما هستیم.

این روزها اسپیکر بلوتوث با توجه به گسترش استفاده از گوشی و تبلت و سایر وسایل همراه، مقوله‌ای جذاب است.اسپیکر گوشی و تبلت معمولاً کیفیت و قدرت مطلوبی ندارد و یکی از بهترین جایگزین‌های آن، اسپیکر بلوتوث است. این روزهای انواع و اقسام اسپیکرهای بلوتوث در بازار محصولات الکترونیکی وجود دارد. برخی گران و با کیفیت هستند و برخی ارزان و معمولی. برخی دارای امکانات کاربردی جالب و مفیدی هستند و برخی فقط کار اصلی خود یعنی پخش صدا را انجام می‌دهند.

اسپیکر بلوتوث چیست؟

شاید اسپیکرهای بلوتوث را در قفسه‌ی مغازه‌ها دیده باشید، بلندگوهایی کوچک و جمع و جور که معمولاً با باتری کار می‌کنند و از طریق بلوتوث به گوشی و تبلت وصل می‌شوند. بلندگوها یا به عبارتی اسپیکرهای معمولی با جک هدفون یعنی همان فیش ۳٫۵ میلی‌متری آشنا به گوشی و تبلت متصل می‌شوند. اگر سیستم استریوی قدرتمندی داشته باشید، هر یک از دو بلندگوی اصلی آن با یک کابل ضخیم به بخش مرکزی که اَمپلیفایر یا به اصطلاح آمپلیفایر است، وصل می‌شود. ممکن است سیستم صوتی بسیار ساده باشد و با سیم نازکی به دو بلندگوی کوچک وصل شود.

بلوتوث ارتباط ساده‌تری است که به سیم نیاز ندارد. در ضمن به جز اسپیکر بلوتوث، هدست‌ها و هدفون‌ها و نیز ایرفون‌های کوچک هم با بلوتوث به انتقال صدا می‌پردازند. بنابراین بلوتوث فقط برای ارسال فایل نیست، داده‌های مربوط به صدا را هم می‌توان از طریق آن جابجا کرد.هدست‌های دور گوش، ایرفون‌های تکی یا استریو، ایرفون‌های استریوی دور گردن، هدست‌های استریوی دور گردن و بالای سر، انواع مختلف هدست‌ها و ایرفون‌های بلوتوث هستند. اما اسپیکرهای بلوتوث از نظر ظاهر و نحوه‌ی استفاده چنین تنوعی ندارند.

 

اسپیکر Wi-Fi و Bluetooth

وای-فای هم می‌تواند برای انتقال صدا و با توجه به سرعت زیاد آن حتی برای انتقال و به اصطلاح استریم ویدیو به کار برده شود. اسپیکر و هدست وای-فای هم در بازار محصولات الکترونیکی وجو دارد اما فرق آن با بلوتوث چیست؟

اولین تفاوت در قابلیت حمل است. اسپیکر بلوتوث معمولاً کوچک‌تر و کم‌مصرف‌تر و در نتیجه سبک‌تر است در حالیکه اسپیکرهای وای-فای، حجیم‌تر و سنگین‌تر هستند و بهتر است در یک موقعیت ثابت مورد استفاده قرار گیرند.

دومین تفاوت به روش ارتباط وسایل برمی‌گردد. در بلوتوث رابطه مستقیم است اما در وای-فای معمولاً ابزار دیگری مثل مودم یا روتر نیاز است. در واقع شبکه‌ای از وسایل خانه از طریق وای-فای با هم لینک می‌شوند که اسپیکر وای-فای هم می‌تواند یکی از آن وسایل باشد. البته مزیت اسپیکر وای-فای این است که وسایل مختلف از طریق شبکه با آن در ارتباط هستند و می‌توانند صدا را از آن پخش کنند.

سومین تفاوت به سرعت و کیفیت ارتباط بی‌سیم مربوط می‌شود. وای-فای ممکن است تا ۱۰۰ متر فاصله را هم پوشش دهد اما بلوتوث به ۳۰ فوت یا حدود ۱۰ متر محدود می‌شود. عملاً با توجه به محیط شلوغ منازل و سایر اماکن شهری، برد مفید بلوتوث و وای-فای بسیار کمتر است. مثلاً در مورد بلوتوث فاصله‌ی ۵ یا ۶ متر، معقول‌تر است و در مورد وای-فای بسته به تعداد دیوارها و وسایل موجود، برد مفید ممکن است حتی کمتر از ۱۵ متر باشد.

برد عملی وای-فای و بلوتوث به کیفیت تراشه‌ی مربوطه و نیز قدرت آنتن هم بستگی دارد.

آخرین تفاوتی که با توجه به سرعت و قدرت وای-فای بدیهی به نظر می‌رسد، مصرف انرژی بیشتر است. بلوتوث کم‌مصرف‌تر است و در نتیجه سرعت و برد آن هم کمتر است.

اماچرا به اسپیکر بلوتوث نیاز پیدا می‌کنیم؟

این سوالی است که قبل از خرید باید خودتان به آن پاسخ دهید. در واقع منظور من این است که کاربرد اسپیکر معمولی، اسپیکر بلوتوث یا وای-فای، بسته به شرایط استفاده‌ی شما متفاوت است. ممکن است یک اسپیکر معمولی با هزینه‌ی کمتر و کیفیت مطلوب، کار شما را راه بیاندازد و ممکن است موضوع بر عکس باشد، یعنی شما به ابزاری که حتماً قابل حمل باشد نیاز داشته باشید.

اسپیکرهای بلوتوث سنگین و حجیم هم برای کاربردهای خانگی، گذاشتن در قفسه‌ی کتابخانه یا جای‌جای دکوراسیون منزل و محل کار و حتی پشت ماشین وجود دارند. این دسته از اسپیکرهای بلوتوث قابلیت حمل خوبی ندارند اما کاربردهای خاص خود را دارند. در این مقاله به این دسته نمی‌پردازیم. هدف آشنایی با انواع قابل حمل است.

 

در این پروژه آموزشی ما به طراحی یک سیستم اسپیکر بیسیم با ۲خروجی مخصوص برای بلندگو ها  می پردازیم که در این بین ما به بررسی مدارات فرستنده و گیرنده بلوتوث وآموزش کار با قطعات و آی سی های آمپلی فایر وبلندگوهای دوگانه مورد استفاده در این پروژه میپردازیم و در نهایت آموزش طراحی این سیستم را به دور روش کلی ( سیستم بدون شارژر و سیستم دارای شارژر باتری ) بیان میکنیم .

برای کسب اطلاعات بیشتر به کانال تلگرامی بخش الکترونیک سایت دانشجویار و یا به انجمن بپرس وبدون مراجعه کنید.

کامارو خودروی عضلانی و رقیب دیرینه موستانگ است که از نیم قرن پیش رقابت را با هم شروع کردند. بعد از ۵۰ سال تولید این مدل، یک سری طرح‌ از کامارو وجود دارد که به دلایلی هیچ‌گاه تولید نشدند. ما ۶ نمونه از اصلی‌ترین آن‌ها را برای شما بازگو می‌کنیم. با ما در زومیت همراه باشید.

فورد اولین بار کلاس ماسل کارها را بنیان گذاشت، و شورولت به تقلید از آن، ۲ سال بعد به تولید نمونه‌ی مشابه موستانگ، یعنی کامارو پرداخت. در ۴۵ سالی که هر دو در خط تولید کمپانی خود وجود داشتند، ۳۲ سال کامارو در تعقیب موستانگ بوده است.

۸.۹ میلیون دلار برای فورد و ۵ میلیون دلار برای شورولت، برتری در فروش را به خوبی نشان می‌دهد. ولی در این بین، یک سری طرح‌هایی از کامارو وجود داشتند که هیچ‌گاه تولید نشدند. ما ۶ نمونه از اصلی‌ترین آن‌ها را برای شما بازگو می‌کنیم.

کامارو نومد (Nomad)

مدتی شایعه شده بود که فورد به دنبال تولید یک نمونه واگن و پهن‌تر از موستانگ است. با شنیدن این خبر، شورولت به سرعت نمونه‌ای واگن از کامارو، که از ستون‌های D و C نومد ۵۵، قرض گرفته بود را آماده کرد.

کامارو XP-873 مینی

ایده‌ی اصلی ساخت این کامارو، یک کاماروی کوچک و چابک بود که با فولکس واگن بیتل رقابت کند. این خودرو بیشتر زیرمجموعه کورویر (Corvair) بود تا کامارو. چون از موتور خنک شونده با آب، و سیستم موتور جلو دیفرانسیل عقب کورویر استفاده می‌کرد.

کاماروی نسل دوم شبه ایتالیایی

این تصویر، یک عکس از طرح کامارو است که، در ۱۹ آگوست ۱۹۶۹ گرفته شده است. به نظر می‌رسد یک ایده برای باز طراحی نسل دوم کامارو باشد، که در آن خطوط پایین بدنه مخفی شده، و روی کاپوت حالتی شبیه به چراغ مخفی پدا کرده است. المان‌های پشتی خودرو، مثل پنجره‌ی کوچک عقب و حالت شیشه و بدنه، بیش از پیش آن را شبیه به شورولت مونزا کرده است.

شورولت مونزا

چراغ مخفی (hidden-headlamp)

F-14 تام‌کت IROC-Z

در دهه ۵۰ میلادی، بسیاری از طراحی‌های خودروها از صنعت هواپیما الهام گرفت. ولی این خودرو به نام یکی از هواپیما‌های جنگی معروف نام‌گذاری شد. این خودرو بیشتر شبیه به هواپیمای تند و تیز تامکت است که باله‌ عقب مثلث شکل را ندارد. در کل به جز باله‌ی عقب، شباهت‌های بسیاری بین این نمونه با تامکت وجود دارد.

طرح مفهومی IROC-Z سال ۱۹۸۹ مرکز طراحی‌های مفهومی پیشرفته جنرال موتور

مرکز طراحی‌های مفهومی پیشرفته جنرال موتور که واقع در پارک نیوبری است، طرحی با المان‌های رادیکالی آماده کرده بود، تا مشتریان و خریداران را برای کامارو‌ی نسل ۴ بسیار مشتاق کند. در این خودرو برآمدگی پشتی کوچک‌تر، و دماغه نیز تیز تر شده است. در هر حال این طرح بسیار به شمایل یک محصول نهایی نزدیک است.

GMX282

این نمونه‌ی اولیه از نسل ۵ کامارو، به نظر ترکیبی از اجزایی است که هر کدام را از کامارو‌های نسل قبل قرض گرفته و بر روی پلتفرم زتای (zeta) جنرال موتور که قرار بود تبدیل به پونتیاک GTO شود، سوار شده است. طراحی اصلی از کامارو ۶۹ الهام گرفته شده است. این خودرو در سال‌های پرفروش موستانگ آماده‌ی رقابت شده بود.